วันเวลาเหงาเหงา..
-ภาพความหลังเก่าเก่ายังคงอยู่ในความคิด
ความรู้สึกในวันวานยังคอยตามติด
มิตรภาพยังแน่นสนิทในใจ
มิครภาพของคำว่า"เพื่อนรัก"
ที่ทอถักและไม่มีวันจางหาย
มิตรภาพที่ถูกเชื่อมโยงด้วยหัวใจ
นานแค่ไหนก็ไม่มีวัน...บางเบา
ทรายในนาฬิกา
ไม่เคยทำให้เวลาหายไปไหน
ยังกลับด้านคว่ำแล้วเริ่มร่วงใหม่
เหมือนมิตรภาพใสที่ไม่เคยจบลง......
จะเก็บดอกรักในสวนดอกไม้
จะเก็บมาไว้ในใจของฉัน
จะเก็บรอยยิ้ม...ที่นายให้กัน
บันทึกไว้ในความฝัน...อันแสนยาวไกล
อีกไม่กี่เดือนแห่งการจากลา
ฉันคงเสียน้ำตาเพราะความหวั่นไหว
จะเก็บเพื่อนไว้... ในความทรงจำตลอดไป
เหมือนดอกไม้ที่บานอยู่ในใจ...ไม่รู้ลืม
แม้ไม่ได้เจอกันทุกวัน
แม้ไม่เห็นหน้ากันทุกคืน
แต่มิตรภาพที่หยิบยื่น
คือความพอดีของความผูกพัน
วันเวลาคงมีเหตุผล
ที่ให้เพื่อนทุกคนจากกันวันนี้
เราเชื่อว่าวันเวลาต้องรู้ดี
ว่าความผูกพันของเราที่มี
จะเพิ่มขึ้นทุกนาทีที่...ที่เราห่างกัน
รอยวีรกรรมบนเสื้อตัวเก่า
บ่งบอกความเก๋าได้เต็มที่
เก็บเสื้อ....เก็บวีรกรรมใว้ให้ดี
หยิบดูแล้วจะร้องไห้คิดถึงสักที
...ก็ไม่เสียฟอร์ม
อยากให้เธอเก็บวันนี้ไว้
วันที่เคยสุข..สนุกสนาน
เพราะเมื่อเวลาผ่านไป เนิ่นนาน
ก็ไม่อาจ..ย้อนวันวาน..กลับไป
เราอาจไม่ได้สนุกกันอย่างนี้
เพราะเจอกันอีกที...เป็นผู้ใหญ่
อย่างน้อย...ถึงหลายสิ่งจะเปลี่ยนไป
"วันนี้" จะคงอยู่ในใจไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น